Schadevergoeding tegen de overheid

Geen bewijsvoering

Een heel belangrijke oorzaak is dat in het kort geding bewijsvoering niet toegestaan is. De rechter mag alleen de feiten in aanmerking nemen die onomstotelijk vast staan. Dat geeft de gedaagde partij in een kort geding ruime mogelijkheden tot chicaneus verweer.

Voorbeeld

Stel, een stratenmaker heeft een geldvordering op een klant en de klant betaalt niet.
De stratenmaker spant een kort geding aan en eist betaling van zijn centen. De rechter moet nu beoordelen welke feiten onomstotelijk vaststaan. De klant verweert zich nu door te stellen dat het werk niet goed is uitgevoerd, want alle stenen zijn verkeerd gelegd. De klant toont aan de rechter foto’s van het werk en legt uit dat het werk niet deugt, dat alles over moet, dat er onder de stenen te weinig scherp zand gelegd is, dat de voegen tussen de stenen te ruim zijn en bovendien niet goed opgevuld en dat op termijn de bestrating los gaat zitten. En dat de herstelkosten dan duurder zijn dan de kosten van het werk nu. Immers alles moet er weer uit en opnieuw gelegd.

Omdat bewijsvoering niet is toegelaten, kan de rechter alleen maar vaststellen dat gedaagde de vordering gemotiveerd bestrijdt. De rechter mag dus niet beoordelen of de stenen wel of niet goed liggen ! De klant hoeft dus alleen twijfel te zaaien met een goed verhaal. Meer is niet nodig.

Dit voorbeeld is maatgevend voor alle kort gedingen: begin er alleen aan als de feiten, waar het om gaat, vast staan. In dit voorbeeld van de stratenmaker hadden de feiten wel vast kunnen staan, als het werk opgeleverd was en de klant het verslag van oplevering voor akkoord getekend had.

Schadevergoeding tegen de overheid

Een tweede valkuil is het kort geding tot schadevergoeding tegen de overheid. De feiten staan vast, denkt u, en de schade is duidelijk, want u hebt een schadetaxatie van een expert. Deze valkuil is wijd en zijd verbreid en elke week trappen er wel een paar advocaten in. Heel vervelend, want die zaken halen vaak de krant en het is erg vervelend in de plaatselijke krant je eigen ongelijk breed uitgemeten te mogen lezen.

Voorbeeld

Stel, de gemeente is bezig de weg voor uw huis te repareren en beschadigt daarbij uw auto. Die is total loss. Nu hebt u dringend een nieuwe auto nodig. Op het stadhuis deelt men u mee dat de gemeente aansprakelijkheid erkent, maar dat de democratische weg afgelopen moet worden: u krijgt dus een formulier mee om in te vullen ! Maar voorlopig hebt u geen auto, terwijl u die dringend nodig hebt voor uw werk. Een al te enthousiaste advocaat begint een kort geding tegen de gemeente.

Ter zitting blijkt al gauw dat de rechter in kort geding zich onbevoegd verklaart.
De rechter vindt het een bestuurszaak, nu de gemeente hier als overheidsorgaan optrad, toen ze de schade veroorzaakte. De rechter verwijst u naar de betreffende gemeentelijke commissie en legt u uit dat de bestuursrechter wel bevoegd is; tenminste, als u er met de commissie niet uit komt.

Als verliezende partij veroordeelt de rechter u in de kosten, waarna u inclusief de nota van de advocaat al gauw een paar duizend euro lichter bent. In plaats van een vervangende auto rijker.